Μια στιγμή κοινωνικής ανέλιξης

Μια στιγμή κοινωνικής ανέλιξης

Κάθε μου ολόκληρος αριθμός
θα είναι λίγα κλάσματα μεγαλύτερος απ’ τους δικούς τους,
λίγα κλάματα στεγνότερος.

θα ναι λίγα εκατοστά πιο κοντά στην ασφυξία
λίγα γραμμάρια προς την παρανομία
και θα απέχει τόσο πολύ απ’ την εφηβεία.

Κάθε μου λέξη
θα ναι λίγα γράμματα πιο κάτω απ’ την ευγένεια
λίγα περισσότερα πιο πάνω απ’ την αγένεια.

Θα είναι  μακριά απ’ την κουλτούρα
θα ζει μονάχα με σαβούρα
και θα παλεύει να πατσίσει τη χασούρα.

Κάθε μου ύπαρξη
θα ναι ένας ολόκληρος αριθμός με νόημα για μένα
θα ναι μια λέξη χωρίς νόημα για σένα.

Κάθε μου θάνατος,
Κάθε μου θάνατος δε θα ναι τίποτα,σωστά;
Η αμφιβολία κατέστρεψε το ποίημα μου ξανά...

Posted in Ποιηματάκια