Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Ταξιδιώτης απ' το πουθενά


Οι δείκτες των ρολογιών είναι όλοι στάσιμοι
Και το κέντρο του κόσμου είναι φαντάσου σαν σταθμός του ΟΣΕ.
Άνθρωποι στοιβαζόμαστε οικειοθελώς μέσα στα λεωφορεία
Και τα τρένα
Και χαρμανιάζουμε επειδή δε μας αφήνουνε να κάνουμε τσιγάρο.
Το κέντρο του κόσμου
Είναι κι αυτό ένα απ’ τα μέρη που δε μας αφήνουνε να κάνουμε τσιγάρο.
Η νύχτα περιμένει τον ήλιο να πέσει
Κι ο ήλιος περιμένει τη νύχτα να βγει.
Ο Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά
Ένα βράδι που κανε παγωνιά και κρύωνε.
Ο κόσμος αποτελείται από αμέτρητα σωματίδια
Τα οποία περιφέρουν τα κορμιά τους
Σαν κοπρόσκυλα από δω και από κει,
Από γωνία σε γωνία του διαστήματος,
Κι από τις διάφορες συμπαντικές διαστάσεις,
Μα πάντα αποφεύγουν να περάσουν απ’ το κέντρο,
Γιατί όλα είναι καπνίζοντα.
Κερνάω μια χαμογελαστή μάζα σωματιδίων,
Με υπέροχα άσπρα πόδια,
Ένα τσιγάρο - 
Το παίρνει, το ανάβει, μου λέει πως όπου να ναι θα το κόψει.
Ο Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά
Για να περάσει ένα βράδι σαν κι αυτό
Με μια χαμογελαστή μάζα σωματιδίων,
Σαν κι ετούτη.
Η μάζα έχει όνομα εξωτικού λουλουδιού,
Ανατολίτικου,
Κι όσο οι άψυχοι δείκτες προχωράνε,
Τόσο αυτή πλησιάζει πιο κοντά μου.
Πάμε στο μπαρ,
Την κερνάω μια μπύρα -
Την παίρνει, την πίνει, μου λέει δε χρειαζόταν.
Ο Προμηθέας όπως και να χει τιμωρήθηκε
Και πιο κερδισμένος κι από τους θεούς
Βγήκε εκείνος ο κόρακας
Που θα χει φαΐ για πάντα.
Εγώ προσωπικά αν ήμουνα θεός
Κάποια στιγμή θα πιανα αυτόν τον κόρακα
Και θα τον έτρωγα κρασάτο.
    Ο Θρόνος του Θεού είναι πάνω
    Η Θεωρία των Χορδών είναι στη μέση
    Η πεντάλφα του Υποκόσμου είναι κάτω
Μου χε πει ένας τρελοΦινλανδός κάπου στη Βαρκελώνη
Εξηγώντας μου κάποιο τυχαίο έργο τέχνης,
Κι εγώ εντωμεταξύ σκεφτόμουνα
Το κωλαράκι κείνης της Ιταλίδας,
Με τα υπέροχα άσπρα πόδια -
Που τελικά δε γάμησα.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου