Γιάννης Ρουμπούλιας: Συνέντευξη

Τον γνωρίσαμε ως Υάκινθο Σέκερη στον Πανίσχυρο Μεγιστάνα των Νίντζα - όπου έγραψε και το σενάριο και συμμετείχε και στην παραγωγή ως συνιδρυτής της Nostalgeek Productions (μαζί με τον Άρη Καπλανίδη). Τον ξαναείδαμε ως Αδάμαστο, στην ομώνυμη ταινία που βασίστηκε στη σειρά κόμικς που χει βγάλει ο ίδιος: τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα. Τον έχουμε πετύχει περιστασιακά...

Read More [...]

Posted in συνεντεύξεις, sureal

Κάτι που γραψα για σένα

Σε σκέφτομαι κι απόψε. Είναι κι αυτή άλλη μια από κείνες τις βραδιές Που σκίζω τις σάρκες με τα νύχια μου Και βουτάω το απλωμένο χέρι μέσα στην ψυχή μου Να σύρω πάνω όλα αυτά που άθελα μου έθαψα, Αυτά που πλάκωσα και έκρυψα μέσα στην ίδια την άβυσσο μου, Αυτά που δεν τόλμησα να τα φωνάξω, Αυτά που φοβήθηκα να τα παραδεχτώ, Μα κι αυτά που πάντα ζούσαν μέσα μου, Και...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Πωλούνται μάσκες σε τιμή οδοντίατρου.

Η σκάλα πέφτει και δεν βγάζει ούτε μια νότα ξαπλώνουμε για μέρη μακρινά Μην κλέψετε το χαλί μας θεοί, μα ούτε και το κρεβάτι. Ξίνω τα μάγουλα μου δεν υπάρχουν θησαυροί ούτε καν άνθρακες μονάχα πράσινα σκουληκάκια που ψάχνουν κόκκινα μήλα μα εγώ έχω χρόνια να πάω για ψώνια και αν πήγαινα δε θα ψώνιζα για πράσινα σκουληκάκια -Ξαναλέω μην κλέψετε το χαλί μας θεοί- τα...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Βοήθησε με να γίνω σκατάνθρωπος (Παράταιρος & Φώντας)

Βοήθησε με να γίνω σκατάνθρωπος θέλω ένα μικρό σπρώξιμο μόνο  Απαραίτητη προϋπόθεση για την ζωή να κοπεί ομφάλιος λώρος  Οι βίαιες κινήσεις πάντα με τρόμαζαν αν θυμάσαι Εκτός απ 'τα χαστούκια στα καπούλιαΒοήθησε με να γίνω γαϊδούρι ακούνητοπου δεν παίρνει την αντίθετη απ ΄τον γκρεμό φοράΤρύπα μου το μυαλό με τα σπιρούνια σουΚάνε κάτι με τις εταιρείες διανομήςπου...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Το μερακλίδικο πουλί, τσιγαριστό

Το μερακλίδικο πουλί πίνει ρακή εικάζει πως θα στήσει μια γιορτή γι’ τρώγοντας γι’ πίνοντας η ευτυχία θα ‘ρθει κι’ αν ρωτήσει το γιατί, άλλο πουλί, το στέλνει στο γιαπί με χαρτί, καπνό, πιοτί «γύρνα τα τσιγάρα σου με την αντίστροφη μορφή» Η φωλιά είναι ντροπή θέλει δουλειά μπας και στηθεί και ένα βράδυ να καεί αφού η κατάληξη, γνωστή κλουβί βαρύ, ευρύχωρο στήθος αλεξίσφαιρο τζανκ φουντ και φασαρίες Παρολαυτά...

Read More [...]

Posted in Μαντινάδες, Ποιηματάκια

Στην αγκαλιά του τέρατος (Φώντας & Κοάν)

Σε αφήνω στην αγκαλιά των τεράτων μωρό μου. Αφού εγώ ουρά και κέρατα δεν έβγαλα ποτέ -πόσο μάλλον δεύτερο κεφάλι- σε αφήνω να τους χαρίσεις όσες καρδιές που καίγονται στον πρωινό ήλιο θες Σε αφήνω γυμνή σε φόντο ζεστό, γεμάτο ιδρώτα με μουσικές από μισοχαλασμένο ανεμιστήρα και στουμπωμένες εξατμίσεις, σε χαζεύω από τον καναπέ και σου χαμογελάω. Σου γράφω παραμύθια όχι...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Και τι δεν είμαστε

Είμαστε παράξενες οντότητες Αναζητάμε έξοδο απ’ την απέραντη μάζα Η ψευδαίσθηση κοινωνικών σχέσεων λαμβάνει χώρα σε δημόσιες συναθροίσεις Ο καθένας μας δεν βλέπει την ώρα της επιστροφής στο κελί του εν γνώσει Του ανιαρού της διαδρομής Περιμένουμε την σειρά μας στο φανάρι ενώσω γινόμαστε παραλήπτες βλεμμάτων ωσάν να χα ‘με παραβεί τις 10 εντολές αυτούσιες Δεν...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Σκότωσε τη Ζωή που έχεις μέσα σου

ε μα στον γιατρό βέβαια «Ώρα για λίγο ουίσκι» σκέφτηκε ο Διονύσης και άπλωσε το χέρι του προς αναζήτηση οινοπνεύματος. Το καθαρά συμπτωματικό γεγονός ότι είχε κοιμηθεί μπροστά στον υπολογιστή με παραπάνω από δύο μπουκάλια vat69 δίπλα του τον βοήθησε στο να μην ψάξει πολύ. Γέμισε ένα ποτήρι μέχρι πάνω μόλις βρήκε το πρώτο μισογεμάτο μπουκάλι...

Read More [...]

Posted in διηγήματα, sureal