Τα ποντίκια στις γωνίες

Μπερδεμένα ποντίκια πηγαινοέρχονται στην ετοιμόρροπη αποθήκη. Οι πατημασιές τους, νίκησαν τη σκόνη. Το βλέμμα τους είναι στραμμένο πάντα στην δεξιά γωνία. Η σκάλα, τι όμορφη που είναι τούτη η σκάλα. Στην κορυφή της υπάρχει ένα κομμάτι τυρί που μετά βίας φαίνεται μα η μυρωδιά του, δίνει στο δωμάτιο την αίσθηση της πληρότητας. Και ξεκινούν οι ποντικοί και οι ποντικίνες –από τότε που θα ανοίξουν τα...

Read More [...]

Posted in διηγήματα

Το Καπέλο

Επιτέλους τα είχε καταφέρει, απείχε μόλις λίγα δευτερόλεπτα από την γιορτή που θα ολοκλήρωνε τελετουργικά την κοινωνική του ανέλιξη προς τα σαλόνια της άρχουσας τάξης. Οι κόποι του δεν είχαν πάει χαμένοι, θα απολάμβανε και αυτός τελικά τη χλιδή και τη νηφαλιότητα που προκύπτει από τη βλακεία της εξουσίας τους. Μιας εξουσίας των αγορών του κράτους και των πραγμάτων που...

Read More [...]

Posted in διηγήματα, sureal

Εκτελώντας το καθήκον

Εκτελώντας το καθήκον Η στρατηγική του αιφνιδιασμού φέρνει ανέλπιστα κοντά τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Στρατιώτες κλαίνε κοιτώντας ξεθωριασμένες φωτογραφίες, θαυμάζοντας είτε κάποια απαλά χείλια είτε το ένδοξο μέλλον. Περιστασιακά υποπίπτουν σε μικρές ατασθαλίες αλλά μην τους σουφρώνεται τα μούτρα, είναι καλά παιδιά, το ίδιο κομμάτι ψωμί μοιράστηκαν, την ίδια πουτάνα πήδαγαν το προηγούμενο...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Μια στιγμή κοινωνικής ανέλιξης

Μια στιγμή κοινωνικής ανέλιξης Κάθε μου ολόκληρος αριθμός θα είναι λίγα κλάσματα μεγαλύτερος απ’ τους δικούς τους, λίγα κλάματα στεγνότερος. θα ναι λίγα εκατοστά πιο κοντά στην ασφυξία λίγα γραμμάρια προς την παρανομία και θα απέχει τόσο πολύ απ’ την εφηβεία. Κάθε μου λέξη θα ναι λίγα γράμματα πιο κάτω απ’ την ευγένεια λίγα περισσότερα πιο πάνω απ’ την αγένεια. Θα είναι  μακριά...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια