Έγχορδες αποτυχίες

Το έγχορδο που φυλάω στη ντουλάπα μου, πίσω από τα μπουφάν και τα τζιν, σκονίστηκε. Συνήθιζα να παίζω παλιότερα, πλέον το ξεσκονίζω που και που. Κάθε φορά που το πιάνω δαγκώνω με μίσος τη χορδή και σέρνω το ανατριχιαστικό μου χαμόγελο κατά μήκος της. Είναι εκείνες οι στιγμές που προσπαθώ να αποδείξω πως η καλλιτεχνική μου ευφυΐα ξεπερνά...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια

Ακόμα κι αν καθόσουνα…

…θα ήταν cybersex Tο κεφάλι της σιγόβραζε απ’ την επιθυμία της να τον διακόψει πριν αυτός μπορέσει να τελειώσει τη φράση του. Άλλωστε τι ήταν ικανός να της πει; Τι που δεν είχε ακούσει ήδη μέχρι τώρα στα 22 της πολλές φορές μάλιστα και σε άπειρα διαφορετικό ύφος και χωροχρόνο; Τίποτα. Ήθελε να τον διακόψει, να τον χτυπήσει, να του πετάξει το κερί που στόλιζε...

Read More [...]

Posted in διηγήματα, sureal

Διαμορφώνοντας την ανία

Σε είδα και πάλι. Δεν αρκεί μια χαιρετούρα, θα σε κεράσω ένα ποτό. Ξέρω ένα όμορφο μαγαζί, θα θυμηθούμε εκείνα τα καλοκαίρια, τότε που ήσουν πολύ μικρός για τη δουλειά ή πολύ καλομαθημένος. Και τα σταφύλια πιο νόστιμα. Μα πως έγινες έτσι; Όταν μου χαμογελούσες τα μάγουλα σου ακολουθούσαν τα χείλη σου, τώρα τα τραβάνε πίσω. Μα πως έγινες...

Read More [...]

Posted in Ποιηματάκια